Organisatie van samenwerking
In regionale innovatie-ecosystemen is de betrokkenheid van alle stakeholders gewenst. Multi-stakeholder samenwerking vraagt begrip van ieders belangen en pro-actief verbinden van partners. Met name de betrokkenheid van burgers is uitdagend. Het ontwikkelen van samenwerking en deze optimaal faciliteren vraagt ook aandacht voor mogelijke tegenstrijdige belangen tussen gevestigde actoren en uitdagers en tussen lokale en mondiale spelers.
Rekening houden met verschillende belangen
Een goed functionerend innovatie-ecosysteem met veel verschillende stakeholders vereist dat partijen hun individuele belangen weten te verbinden met de collectieve opgaven. Het kwantificeren en uitspreken van individuele en gezamenlijke doelen en verwachtingen is een manier om tot evenwichtige en duurzame samenwerking te komen.
Aandacht besteden aan communicatie en taal
Verschillen in taal, vakjargon, communicatiestijl en context zorgen voor onbegrip binnen een innovatie-ecosysteem. Bijvoorbeeld de wat formele taal van bestuurlijk partijen en de meer informele opstelling van bedrijven. Het gezamenlijk afspreken van communicatie-spelregels helpt innovatietrajecten versnellen.
Collectief toebedelen van rollen
Succesvolle samenwerking vraagt regie op het realiseren van gelijkwaardigheid in rollen en inspraak. Multi-stakeholder samenwerkingsverbanden bestaan per definitie uit individuen. Waarbij niet iedereen even ervaren is om te gaan met bijvoorbeeld techneuten, juristen, economen of sociologen. Een goede ‘tolk’ kan het verschil maken.
Organiseren van besluitvorming
Het organiseren van besluitvorming betreft wie, wanneer en hoe betrokken kan of behoort te worden en hoe de besluitvorming plaatsvindt. Regionale innovatie-ecosystemen kunnen omvangrijk worden en veel stakeholders accommoderen. Niet iedereen hoeft echter op elk moment in het ontwikkelingsproces mee te praten, zolang er een goede methode bestaat voor inspraak of mee te stemmen door partijen binnen en buiten het ecosysteem.
Doorbreken van silo’s
Door actief interdisciplinair samenwerken te organiseren worden maatschappelijke uitdagingen beter aangepakt. Afdelingen binnen (grote) organisaties en organisaties onderling werken vaak onafhankelijk van elkaar (silo’s). Hierdoor kunnen activiteiten elkaar (ongemerkt) tegenwerken, is er vaak een gebrek aan eigenaarschap en/of wordt het wiel meerdere keren uitgevonden.
Zorgen voor neutrale coördinatie
Succesvolle missiegedreven innovatie-ecosysteem hebben een onpartijdige, professionele coördinator. Deze opereert als ‘tolk’ in het netwerk, zorgt voor goede besluitvorming, faciliteert interne en externe communicatie, organiseert bijstellen van plannen op basis van tussentijdse evaluaties en houdt alle spelers gefocust op de gezamenlijke doelen. Intermediairs, zoals regionale ontwikkelingsmaatschappijen, belangenorganisaties en consultants, maar ook gemeenten en provincies kunnen hierin een sleutelrol spelen. Daarom is bij het vormgeven van een samenwerkingsverband aan te raden vroegtijdig deze – neutrale – regierol toe te bedelen aan een intermediaire partij.
