Bij een eerder onderzoekstraject met vijf bedrijven (Dela, Simac, Ergon, Catharina Ziekenhuis en Fontys Hogeschool) blijkt dat werkgevers vaak te weinig weten over het nut van bestaande interventies, zoals een ‘wandelvergadering’ of mindfulnessworkshop. Ze geven aan onvoldoende kennis en middelen te hebben om te investeren in dit soort initiatieven. Een vervolgstap is om hier verder onderzoek naar te doen. Wat zijn de mogelijkheden om vitaliteit van medewerkers te bevorderen? Welke barrières lopen ze specifiek tegenaan en welke onderliggende aspecten spelen hierbij een rol?

Het grootste obstakel is dat theorie en kennis van vitaliteitsinterventies moet worden toegepast in een praktijk die niet zo lineair en statisch, maar veel dynamischer is. Deze dynamiek beïnvloedt ook de ontwikkeling, implementatie, disseminatie en evaluatie van deze interventies. Het implementeren van beleid, programma’s of interventies zijn sterk afhankelijk van de context, oftewel het systeem. Interventies op het gebied van vitaliteit op de werkplek zijn helaas nog niet zo succesvol als we zouden willen. De effectiviteit van een dergelijk programma wordt mede bepaald door de interventiekenmerken en dus het implementatieplan wat daarachter zit.